Tο ψήσιμο του κρέατος

1. Ανάπαυση σε θερμοκρασία δωματίου για 20 λεπτά

Βγάζουμε το κρέας που θα μαγειρέψουμε από το ψυγείο και το αφήνουμε σε θερμοκρασία δωματίου για τουλάχιστον 20 λεπτά. Στο διάστημα αυτό το χρώμα του αλλάζει (γίνεται λίγο πιο κόκκινο), η όποια μυρωδιά χάνεται και η δομή του προετοιμάζεται “ψυχολογικά” για ό,τι μέλλει γενέσθαι.

Αν το κρέας είναι κατεψυγμένο, το βγάζουμε από την κατάψυξη την προηγουμένη, το τοποθετούμε μέσα σε σκεύος στο οποίο έχουμε στρώσει 2-3 φύλλα χαρτί κουζίνας και το αφήνουμε στην ησυχία του στο ψυγείο για 16 περίπου ώρες, ώστε να αποψυχθεί σιγά-σιγά. Υπόψη πως όταν καταψύχουμε ένα κρέας ιδανικά πρέπει να μπαίνει αμέσως σε βαθιά ψύξη (απότομα) ώστε οι κρύσταλλοι νερού που θα δημιουργηθούν μέσα του να είναι όσο το δυνατόν μικρότεροι, διαφορετικά κατά την απόψυξη θα συμπαρασύρουν τους χυμούς του.

2. Στέγνωμα πριν το τσιγάρισμα

Πριν μπουν τα κομμάτια κρέατος στο τηγάνι, στην κατσαρόλα ή στο φούρνο, πρέπει να έχουν σκουπιστεί πολύ καλά με χάρτινη πετσέτα κουζίνας και να είναι εντελώς στεγνά. Ο λόγος είναι ο εξής: όταν το στεγνό κρέας έρχεται σε επαφή με το καυτό βούτυρο ή λάδι, “σοκάρεται” και δημιουργεί την προστατευτική κρούστα με την βαθιά καραμελόχρωμη όψη που το “σφραγίζει” κρατώντας εσωτερικά τους χυμούς του, άρα και τα χαρακτηριστικά γεύσης, χρώματος, υφής. Αν όμως, το κρέας είναι υγρό δεν υπάρχει …σοκ, δεν υπάρχει …κρούστα, δεν υπάρχει …σφράγισμα, αντί να ψήνεται …βράζει στα ζουμιά του και φεύγουν οι χυμοί, το χρώμα, η γεύση, η υφή. Λογικό?

3. Υψηλή θερμοκρασία στην αρχή, χαμήλωμα μετά… Το βασικό μυστικό στη χημεία της γεύσης

Με το που βάζουμε το κρέας να ψηθεί θα πρέπει να το “αιφνιδιάσουμε” με υψηλή θερμοκρασία (από 160 ως 200 βαθμούς C στο τηγάνι ή στην κατσαρόλα και σίγουρα από 200 και πάνω στο φούρνο). Μόνον αφού κάνει κρούστα (σε περίπου 3 λεπτά για το τηγάνι, 10-20 λεπτά για το φούρνο, ανάλογα με το κρέας και τη συνταγή) θα πρέπει να χαμηλώσουμε τη θερμοκρασία για να ψηθεί σωστά μέσα. Υπόψη εδώ πως για το τσιγάρισμα απαιτείται ελάχιστη ποσότητα λαδιού ή βουτύρου … μιλάμε για το σχεδόν τίποτα, μερικά ml αρκούν!

Tip #4. Αποφυγή συνωστισμού στο τσιγάρισμα – περισσότερες φορές με λιγότερα κομμάτια και χωρίς συνεχές ανακάτεμα!

Τοποθετώντας τα κομμάτια του κρέατος στο καυτό σκεύος μας πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε κάθε κομμάτι να αιφνιδιαστεί επαρκώς σε κάθε του πλευρά, για 3 περίπου λεπτά, ώστε να δημιουργήσει την μαγική αυτή κρούστα εξωτερικά. Όταν γεμίζουμε τον πάτο του σκεύους που μαγειρεύουμε, με κομμάτια κρέατος τα οποία καβαλάνε το ένα τ’ άλλο, το αποτέλεσμα είναι: α) πέφτει η θερμοκρασία του σκεύους β) τα κομμάτια δεν “ξαφνιάζονται” θερμοκρασιακά και δεν προλαβαίνουν να “σφραγιστούν” σωστά απ΄όλες τους τις πλευρές, οπότε αρχίζουν να βγάζουν τα υγρά προς τα έξω και όπως προείπαμε, καταλήγουν να βράζουν αντί να ψήνονται. Για τον ίδιο λόγο επίσης δεν “ζαλίζουμε” τα κομμάτια μετακινώντας τα συνεχώς και δεν χρησιμοποιούμε ποτέ πιρούνι για να τους αλλάξουμε πλευρό αλλά λαβίδα που δεν τρυπά το κρέας. Άρα το καλύτερο είναι να περάσουμε το κρέας από το σκεύος μας σε μικρότερες δόσεις και μετά να το συγκεντρώσουμε όλο μαζί για να συνεχίσουμε μια συνταγή κατσαρόλας που περιέχει σάλτσα κλπ (π.χ. κοκκινιστό).

5. Δεν αλατίζουμε το κρέας πριν το μαγειρέψουμε, αλλά μετά το τσιγάρισμα

Το αλάτισμα του κρέατος πριν ψηθεί ή μαγειρευτεί προκαλεί -λόγω ώσμωσης- την απώλεια των εσωτερικών υγρών στην αρχή της διαδικασίας. Γι’ αυτό το αλατίζουμε αφού τσιγαριστεί και βρίσκεται σε κάποιο στάδιο σάλτσας. Τουναντίον, άν θέλει κανείς να βράσει κρέας ώστε να κρατήσει το νόστιμο ζωμό του, τότε μπορεί να το βάλει κατευθείαν σε αλατισμένο νερό, που εντείνει την εκχύμωση.

6. Ανάπαυση μετά το ψήσιμο για min.10 λεπτά σε αλουμινόχαρτο

Σε ένα ψητό κομμάτι μπριζόλας, φιλέτου κλπ., η ισορροπία της γεύσης ολοκληρώνεται με την τουλάχιστον 10λεπτη ανάπαυσή του μετά το ψήσιμο. Βάζουμε τα κομμάτια του κρέατος, σε μια μικρή σχάρα πάνω από πιάτο ή δίσκο ή τα τοποθετούμε σε ξύλο κοπής και τα καλύπτουμε καλά με αλουμινόχαρτο. Στη συνέχεια τα βάζουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 50-60 βαθμούς C όπου μπορούν να παραμείνουν άνετα μισή ώρα… Αυτό επιτρέπει στο κρέας να ξεκουραστεί και να ανασυντάξει τα χαρακτηριστικά του ενώ σε μας δίνει την ευκαιρία να ετοιμάσουμε ή να ζεστάνουμε σάλτσες και γαρνιρίσματα της συνταγής.

TO MAΡΙΝΑΡΙΣΜΑ

•Με το μαρινάρισμα του κρέατος εξασφαλίζουμε ότι, ακόμα και αν δεν έχει σιτέψει σωστά στο κρεοπωλείο μας, θα βγει μαλακό και τρυφερό.

•Αντίθετα με αυτό που πολλοί πιστεύουν, δεν μαρινάρουμε μόνο τα κρέατα που προορίζονται για ψητά σε σχάρα ή σε αντικολλητικό τηγάνι. Μπορούμε κάλλιστα να μαρινάρουμε κομμάτια κρέατος που προορίζουμε για μαγείρεμα στο φούρνο ή στην κατσαρόλα.

•Μαρινάρουμε συνήθως με όξινα υλικά -κρασί, χυμοί εσπεριδοειδών ή ξίδι, γιαούρτι- και στο τέλος περιχύνουμε το κρέας με ελαιόλαδο, ώστε να «μονώσουμε» τη μαρινάδα.

•Επίσης, πολύ καλά αποτελέσματα δίνει και η μαρινάδα μόνο με ελαιόλαδο.

•Η χρονική διάρκεια του μαριναρίσματος κυμαίνεται από 1 έως 24 ώρες ανάλογα με το πάχος και τον τύπο του κρέατος.

•Στο μαρινάρισμα χρησιμοποιούμε διάφορα μυρωδικά που δίνουν στο κρέας τα αρώματά τους. Μια κλασική επιλογή είναι ένα αρωματικό μπουκέτο, αποτελούμενο από κλωνάρια μαϊντανού και θυμαριού και δαφνόφυλλο.

•Μπορούμε, βέβαια, να διαλέξουμε από πληθώρα άλλων μυρωδικών. Η επιλογή έχει να κάνει με τον τύπο του εδέσματος και τις προτιμήσεις μας. Γενικά, πάντως, είναι καλό να χρησιμοποιούμε στη μαρινάδα τα μυρωδικά που θα βάλουμε και στο μαγείρεμα.

•Από λαχανικά, χρησιμοποιούμε συνήθως κρεμμύδι, πράσο, καρότο, σέλερι και σκόρδο, το καθένα ξεχωριστά αλλά και σε συνδυασμούς της αρεσκείας μας.

•Προτού προχωρήσουμε στο μαγείρεμα του κρέατος, το στραγγίζουμε, το σκουπίζουμε καλά και σουρώνουμε τη μαρινάδα. Επειδή τα αρώματα των μυρωδικών θα έχουν εξασθενήσει από το πολύωρο μαρινάρισμα, καλό είναι να τα πετάξουμε και να χρησιμοποιήσουμε άλλα στο μαγείρεμα. Αν στη μαρινάδα χρησιμοποιήσαμε λαχανικά, τα κρατάμε και για το μαγείρεμα.

ΝΟΣΤΙΜΕΣ ΙΔΕΕΣ

•Μαγειρεύοντας με κρασί καλής ποιότητας, η γεύση του φαγητού μας αναβαθμίζεται.

•Η γκάμα μυρωδικών και μπαχαρικών που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι ευρύτατη. Μετά από δοκιμές θα βρείτε τους συνδυασμούς που σας αρέσουν.

•Δάφνη – μαϊντανός – θυμάρι ταιριάζουν στις περισσότερες παρασκευές.

•Στα κοκκινιστά ταιριάζει πολύ η δάφνη και το μπαχάρι.

•Αν σας αρέσει η κανέλα και το γαρίφαλο, χρησιμοποιήστε τα, αλλά με μέτρο γιατί έχουν έντονη γεύση.

•Η χρήση ρίγανης ή θυμαριού δίνει πολύ φινετσάτο άρωμα.

•Στα λεμονάτα βάλτε ρίγανη και θυμάρι. Εναλλακτικά χρησιμοποιήστε λουίζα ή λεμονόχορτο που εντείνουν το λεμονάτο άρωμα.

•Ενας επιτυχημένος συνδυασμός είναι το θρούμπι και η μαντζουράνα.

•Νόστιμο αποτέλεσμα θα έχετε και με τη χρήση κόλιανδρου, πιπερόριζας ή/και μουστάρδας.